Δόμνα Μιχαηλίδου: Από αρχές Απριλίου ο νέος κατώτατος μισθός

Για τον κατώτατο μισθό, την ακρίβεια και το δημογραφικό μίλησε η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δόμνα Μιχαηλίδου, στο ΕΡΤΝews και στην εκπομπή «Στο κέντρο».

Για τον κατώτατο μισθό

Η κ. Μιχαηλίδου είπε για τον κατώτατο μισθό ότι: «Νομίζω ότι μέσα στις επόμενες ώρες θα γνωρίζουμε κατά πόσο το Υπουργικό Συμβούλιο θα είναι στο τέλος αυτής της εβδομάδας, θα είναι στην αρχή της επόμενης;
Πάντως, το σημαντικό είναι ότι από αρχή Απρίλη ο νέος κατώτατος μισθός, ο τέταρτος διαδοχικά υψηλότερος κατώτατος μισθός, θα έχει τεθεί σε ισχύ για να προλάβει την κυβέρνηση.

Δεν έχουμε καταλήξει στο ποσό γιατί το ποσό περνάει από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Θέλω να είμαι σαφής. Θα υπάρχουν μέλη του Συμβουλίου που μπορεί να το θέλουν παρακάτω.
Μέλη του Συμβουλίου φαντάζομαι επί το πλείστον που θα το θέλουν παραπάνω.

Η αύξηση που έχει γίνει στον κατώτατο μισθό και στον μέσο μισθό από το 2019 που αναλάβαμε είναι και στις δύο περιπτώσεις στο 20%. Τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι υπάρχει μία λελογισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία συμβαδίζει με αυτό που δίνει η ίδια η αγορά, δηλαδή όταν η ίδια η αγορά έχει αυξήσει τον μέσο μισθό κατά 20% την ίδια περίοδο, σημαίνει ότι ούτε έχεις ένα κράτος το οποίο πηγαίνει και ορίζει τους όρους του που δεν έχουν σχέση με την αγορά.
Ούτε έχεις μια αγορά η οποία κινείται πολύ, πολύ πιο γρήγορα απ ότι θέλει να κινηθεί το κράτος.
Εδώ πέρα, η αύξηση και του κατώτατου και του μέσου μισθού κατά 20% τα τελευταία 4 χρόνια είναι υψηλότερη από την αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας. Η αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας από το 2009 μέχρι σήμερα είναι συσσωρευμένα στο 12%.

Θα σας πω ότι η αύξηση του πληθωρισμού στο 12% σε σχέση με την αύξηση του μέσου μισθού στο 20% είναι πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση του πληθωρισμού στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που ξεπερνά το 15% κατά μέσο όρο σε σχέση με την αύξηση στο μέσο μισθό τους που είναι πολύ κάτω από το 15%.
Τώρα το ότι εμείς έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε το μέσο μισθό κατά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να μαζέψουμε τον πληθωρισμό περισσότερο απ’ ότι έχει καταφέρει να τον μαζέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα λέει όλα;
Όχι, Είναι μια κατάκτηση από μόνο του.
Δείχνει ότι και στο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης τα έχουμε καταφέρει πολύ καλά, αλλά και στο επίπεδο συγκράτησης του πληθωρισμού και εκεί τα έχουμε καταφέρει καλύτερα, δεν θα πω πολύ καλά, θα πω καλύτερα, αλλά εδώ έχουμε δύο πράγματα που γίνονται, το ένα τις πολιτικές μας για να μειώσουμε τις αυξήσεις των τιμών και την αισχροκέρδεια, ελέγχους αλλά και πολιτικές έτσι ώστε να μην ανεβαίνουν οι τιμές.

Βλέπουμε ας πούμε 16% την πτώση στην τιμή του βρεφικού γάλακτος, 15% σε όλα τα απορρυπαντικά.
Τα απορρυπαντικά ήταν πάρα πολύ ακριβά στην Ελλάδα και από την άλλη τα μέτρα που παίρνουμε εμείς έτσι ώστε να ενισχύσουμε το εισόδημα είναι το επίδομα μητρότητας;
Είναι συνταξιούχος που δεν του κόβουμε πια τη σύνταξη και έχουμε 50 χιλιάδες συνταξιούχους να δουλεύουν όταν είχαμε πριν βγει η πλατφόρμα στην οποία δεν παρακατακρατούν το 30% με μία πληθώρα μέτρων που έχουμε πάρει το επίδομα γέννησης και ενισχύουμε και το εισόδημα του νοικοκυριού»;

Για το μέσο μισθό ανέφερε: «Ο στόχος μας, δηλαδή το 2027, να φτάσουμε στο 950 στον κατώτατο μισθό και στα 1.500 στον μέσο.
Εδώ να πω το εξής ότι από το 2022 μέχρι σήμερα δεν έχουμε κλείσει καν δύο χρόνια, έχουμε 50.000 συμπολίτες μας λιγότερους να εργάζονται στον κατώτατο μισθό.
Οπότε, από εκεί που μέχρι και το 2022 ήταν η μεγαλύτερη μισθολογική κατηγορία του κόσμου, εργαζόταν με τον κατώτατο μισθό, τώρα έχουμε φύγει και η μεγαλύτερη μισθολογική κατηγορία εργάζεται με τον μισθό πάνω από τον κατώτατο μισθό και γι αυτό ακριβώς έχει ανέβει και ο μέσος μισθός.
Ο μέσος όρος εδώ πλέον η πολυπληθέστερη κατηγορία είναι των εργαζομένων με μέσους μισθούς από 1.000 μέχρι 3.000 ευρώ».

Για τους φόρους στους μισθούς δήλωσε: «Πάντα αυτό που κάνουμε είναι μια άσκηση μεταξύ του τι πρέπει να νιώσει καλύτερα ο πολίτης στο εισόδημά του, στην τσέπη του και πώς μπορούν τα οικονομικά του κράτους.
Και να το πω απλά οι συντάξεις να βγαίνουν, γιατί τι γίνεται.
Αυτή τη στιγμή έχουμε κάνει μείωση κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες τις ασφαλιστικές εισφορές 4,4 και επίκεινται άλλη μία ποσοστιαία μονάδα.
Αλλά παρόλα αυτά, παρ όλες τις μειώσεις στους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών, είμαστε πάλι υψηλά και πάλι είμαστε υψηλά, ιδιαίτερα ακριβώς πριν πλαφονάρει η ασφαλιστική εισφορά.
Δηλαδή στους λεγόμενους υψηλόμισθους, οι οποίοι υψηλόμισθοι εν τέλει στο έτος, το τι τους μένει στην τσέπη δεν είναι και τόσο υψηλόμισθοι θα θέλαμε να περηφανευόμαστε ότι έχουμε μια τάξη ανθρώπων οι οποίοι τους φέρνουμε από έξω.
Δεν φεύγουν έξω. Μπορεί κάποια μεγάλη εταιρεία η οποία θέλει να κάνει επένδυση εδώ, να πληρώσει καλά τους υπαλλήλους της, ακριβώς επειδή οι εισφορές είναι υψηλές, πολύ δεν μπορεί ο άνθρωπος να το νιώσει αυτό στην τσέπη του εκεί πέρα.
επεξεργαζόμαστε μια άσκηση τώρα στην οποία θα δούμε είτε μειώνοντας εισφορές είτε μειώνοντας το πλαφόν.
Δηλαδή, αυτή τη στιγμή το πλαφόν των εισφορών είναι, αν δεν κάνω λάθος 7.300 ευρώ.
Αν το μειώσουμε λίγο, τι έξοδα θα έχουμε και τι έσοδα θα έχουμε, δεδομένου του ότι υπολογίζουμε ότι θα ανοίξει και η βάση. Για κάθε μία μονάδα μείωσης ασφαλιστικών εισφορών, κοστίζει στο κράτος 400 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο σημαίνει ότι είναι 400 εκατομμύρια ευρώ που πρέπει κάπου κάπου να βρούμε για να δώσουμε στους συνταξιούχους».

Το δημογραφικό

Για το θέμα αυτό τόνισε πως: «Οι οικονομολόγοι έχουμε μάθει να δρούμε βάσει υποθέσεων εργασίας. Η απάντηση σε αυτό είναι διπλή. Η μία είναι δημογραφικό. Τι κάνουμε, πως ξεκινάει ο κόσμος της ηλικίας μου και ακόμα μικρότερος να κάνει παιδιά και να κάνει παραπάνω παιδιά.
Και το δεύτερο είναι πως δίνουμε μια βιωσιμότητα στην απόδοση των συντάξεων.
Στο πρώτο πηγαίνουμε σε όλα αυτά τα μέτρα που δίνουμε για την ενίσχυση της οικογένειας, τα οποία δεν είναι ένα.
Είναι ένα άθροισμα πολλών οριακών αλλαγών, τα οποία έχουνε και μια ασυμμετρία χρονικού ορίζοντα, γιατί εμείς θα κάνουμε τώρα και το αποτύπωμα θα είναι σε δέκα χρόνια.
Δεν μπορεί να είναι τώρα, το οποίο είναι δύσκολο.
Το δεύτερο αφορά στο τι κάνουμε στα χρήματα του ασφαλισμένου. Όταν λοιπόν σήμερα εγώ που εργάζομαι πληρώνω τη σύνταξη της μητέρας μου που βγαίνει από την αγορά εργασίας, αυτό δεν μπορεί να είναι βιώσιμο.

Γι’ αυτό τι κάναμε; Κάναμε το κεφαλαιοποιητικό σύστημα της επικουρικής ασφάλισης. Δηλαδή σύστημα στο οποίο τα χρήματα τα δικά μου, αλλά και όλων όσοι και τα δικά μου, γιατί είμαι η μεγαλύτερη που μπορώ να συμμετέχω, όλων όσοι είναι μικρότεροι από εμένα και έχουν γεννηθεί μετά το 2004, τα χρήματά τους επενδύονται έτσι ώστε μετά να έχουν μια απόδοση και οι ίδιοι να λειτουργήσουμε την απόδοση και να μειώσουν το αποτύπωμα το αρνητικό της δημογραφικής κρίσης».

Για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας ανέφερε: «Πλέον είμαστε σε μονοψήφιο αριθμό, ποσοστό μάλλον ανεργίας και έχουμε πια εργοδότες οι οποίοι σου λένε θέλω να δώσω δουλειά και δεν βρίσκω κόσμο.
Εδώ πέρα έχουμε διάφορα ζητήματα.
Δύο κύρια ζητήματα είναι η ασυμμετρία που υπάρχει στις δεξιότητες.
Δηλαδή εγώ θέλω να δουλέψω ως γραμματέας, αλλά κάποιος χρειάζεται επιτηρητής στις αποθήκες του.
Τι να κάνουμε, δεν μπορεί να πάρει εμένα, γιατί εγώ δεν θέλω να πάω σε κάποιον που χρειάζεται κάποιον αποθηκάριος και αποθηκάριος δεν θέλει να πάρει κάποιον που να θέλει να κάνει υπολογιστή όλη μέρα.
Και τι κάνουμε σε αυτό. Και το δεύτερο, το οποίο μας αφορά ακόμη πιο πολύ γιατί είμαστε μια χώρα με εποχική απασχόληση και λόγω του τουρισμού και λόγω της γεωργίας και του αγροτικού κομματιού της χώρας μας, υπάρχει και γεωγραφική ασυμμετρία.
Αλλού υπάρχει προσφορά θέσεων εργασίας, αλλού υπάρχει ζήτηση θέσεων εργασίας και η εποχικότητα του χαρακτήρα αυτού το κάνει ακόμη πιο δύσκολο.

Εδώ ερχόμαστε με προγράμματα και μέσα το Υπουργείο και μέσα από τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, τα οποία καταρτίζουν τους νέους, καταρτίζουν αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν βγει από την αγορά εργασίας έτσι ώστε να ξαναμπούν στοχευμένα στην αγορά εργασίας.
Και το άλλο που κάνουμε είναι ότι κοιτάμε πώς στο κομμάτι της εποχικότητας μπορούμε να το αμβλύνουμε, έτσι ώστε οι εργοδότες να βρουν χέρια εργασίας.

Το επίδομα ανεργίας θα λειτουργήσει ανταποδοτικά με το μισθό, πιλοτικά. Γιατί αν εγώ είμαι με κατώτατο μισθό και δουλεύω δύο χρόνια κι εσείς είστε με ένα μισθό μέσο που είπαμε 1.200 ευρώ και δουλεύετε δέκα χρόνια, το επίδομα ανεργίας που θα πάρετε δεν είναι προνοιακό επίδομα, είναι επίδομα των δεδουλευμένων σας.
Το έχετε πληρώσει κι εσείς κι εγώ μέσω του μισθού μας.
Άρα δεν μπορεί εσείς να δίνετε 1.500 ευρώ για δέκα χρόνια, εγώ να δίνω αυτά 780 δύο χρόνια και να παίρνουμε το ίδιο.
Ναι, αυτό που είπαμε είναι ότι θα υπάρχει μια αναλογικότητα σε σχέση με τον χρόνο και το ύψος των εισφορών που δίνει ο κάθε ένας από εμάς και θα πάμε σε διάφορες και ηλικιακές ομάδες αλλά και γεωγραφικές περιφέρειες της χώρας να δούμε πώς αυτό μπορεί να δουλέψει πριν κάνουμε το μέγιστο».

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις