Πέθανε ο «πατέρας του τιραμισού» – Ο θρυλικός ζαχαροπλάστης Roberto Linguanotto

Ο Ιταλός ζαχαροπλάστης από το Τρεβίζο, Roberto “Loli” Linguanotto, ο οποίος θεωρείται ο «πατέρας του τιραμισού», πέθανε σε ηλικία 81 ετών, όπως αναφέρει η La Repubblica.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αποτέλεσε  τον «εφευρέτη» της σύγχρονης εκδοχής του τιραμισού με τον ζαχαροπλάστη να στα πρώτα βήματα της καριέρας του να εργάζεται σε ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια του Τρεβίζο, το «Beccherie», όπου το τιραμισού αποτελούσε μία παραλλαγή του κλασικού zabaglione.

Αν και κάποιοι εκτιμούν ότι το τιραμισού έχεις τις ρίζες του στον 18ο αιώνα, οι συγγραφείς του βιβλίου «Tiramisù», υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε μεταξύ της δεκαετίας του 1940 και του 1960 στο Βορρά.  Η La Repubblica αναφέρεται στο πώς γεννήθηκε το γλυκό στο μυαλό του Linguanotto. Ο Padovani, ένας εκ των συγγραφέων του βιβλίου, ο οποίος έγινε γρήγορα αγαπητός φίλος του Linguanotto, υποστηρίζει:

«Για να φτιάξουμε το βιβλίο μας, ξεκινήσαμε από το Treviso και το Beccherie: το εστιατόριο ήταν έτοιμο να κλείσει, ήταν 2016, και έτσι ορμήσαμε στο εστιατόριο με τη βιντεοκάμερα, όπου πήραμε συνέντευξη τόσο από την ιδιοκτήτρια Alba Campeol, όσο και από τον Linguanotto. Μας εξήγησε τη γένεση του «sbattutin», του προγόνου του τιραμισού, μιας συνταγής που δόθηκε στις νέες μητέρες για να τους δώσει ενέργεια. Ο Linguanotto, όμως, μας είπε ότι το 1969 δημιούργησε αυτό το επιδόρπιο που αρχικά υποτίθεται ότι ήταν παγωτό, αλλά στη συνέχεια μεταμορφώθηκε στο πραγματικό τιραμισού. Σε λίγο, εκείνο το γλυκό έγινε χαρακτηριστικό του Beccherie: σερβιρίστηκε σε ένα στρογγυλό δίσκο με σαβαγιάρ εμποτισμένα με καφέ, δύο στρώσεις κρέμα γάλακτος και μασκαρπόνε».

«Στη συνέχεια από την έρευνά μας προέκυψε ότι το πρώτο τιραμισού (αλλά σε άλλη παραλλαγή, επιμ.) γεννήθηκε το 1959 στο ξενοδοχείο Roma στο Tolmezzo (Udine): ένα επιδόρπιο του οποίου ο πρόγονος είναι το επιδόρπιο Torino του Pellegrino Artusi, φτιαγμένο με μπισκότα εμποτισμένα με Alchermes και κρέμα βουτύρου από πάνω. Έχοντας κωδικοποιήσει το τιραμισού στην Ιταλία όπως το ξέρουμε σήμερα ο Linguanotto άρχισε να το φτιάχνει στο Beccherie. Εκεί το συγκεκριμένο επιδόρπιο έγινε απαραίτητο στο σπίτι και εκτιμήθηκε πολύ από όλους. Λίγο καιρό αργότερα, το 1983, η συνταγή για το τιραμισού δημοσιεύτηκε σε ένα περιοδικό γαστρονομίας του Treviso και ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκε γραμμένο: το Beccherie το πήγε στη Βενετία και μετά σε όλο τον κόσμο, και από το Από τη δεκαετία του ’90 το γλυκό έγινε διάσημο παντού».

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις