Κάθε χρόνο την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου εκατομμύρια μπουκάλια κρασιού ξεκινούν από τα μικρά χωριά της περιοχής του Beaujolais

«Le Beaujolais Nouveau est arrivé»: δηλαδή το φρέσκο Beaujolais έφτασε. Έτσι σηματοδοτούν την έναρξη του ταξιδιού του δημοφιλούς γαλλικού κρασιού, οι οινοπαραγωγοί της περιοχής Beaujolais στη Βουργουνδία της Γαλλίας, κάθε χρόνο τέτοια μέρα.

Τα Beaujolais Nouveau είναι τα «πρώτα» κρασιά του γαλλικού τρύγου κάθε χρονιάς και την κυκλοφορούν την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου, φέτος στις 21 Νοεμβρίου. Πρόκειται για ένα φρέσκο κρασί, κόκκινο αλλά με τις ιδιότητες του λευκού, που πίνεται μέσα σε μόλις λίγους μήνες. Προέρχεται από σταφύλια της ποικιλίας gamay τα οποία, βάσει νόμου, μαζεύονται με τα χέρια. Δεν είναι ακριβό κρασί, ωστόσο μέσα στα χρόνια ξεχώρισε και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, με τους καταναλωτές σε ολόκληρο τον κόσμο πλέον να το περιμένουν με ανυπομονησία κάθε χρόνο, σχεδόν έναν μήνα πριν από Χριστούγεννα.

Μετά τα μεσάνυχτα, εκατομμύρια μπουκάλια κρασιού ξεκινούν από τα μικρά χωριά της περιοχής του Beaujolais, προς το Παρίσι και στη συνέχεια στις υπόλοιπες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η άφιξη του Beaujolais τόσο στη Γαλλία όσο και σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα συνδυάζεται με εορταστικές εκδηλώσεις.

Οι ρίζες αυτές της παράδοσης το 1954 που καθιερώθηκε η φράση «le Beaujolais nouveau est arrivé».  Το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης προσέλκυσε η ιδέα να μεταφερθούν τα πρώτα μπουκάλια στο Παρίσι με αγώνα αυτοκινήτων. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 το «ράλι» αυτό είχε πλέον γίνει εθνική υπόθεση. Τις επόμενες δεκαετίες εξαπλώθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αργότερα στις ΗΠΑ και την Ασία. Η τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου ως ημερομηνία κυκλοφορίας του Beaujolais Nouveau  καθιερώθηκε το 1985.

Ο οινοπαραγωγός George Duboeuf, επονομαζόμενος ως και «Πάπας του Beaujolais» θεωρείται ως ο άνθρωπος που έχει συστήσει το Beaujolais nouveau σε όλο τον κόσμο, καθώς  ταξίδεψε από άκρη σε άκρη της γης για να προωθήσει την παραγωγή του.

Το δημοφιλές αυτό γαλλικό κρασί παράγεται με τη μέθοδο «Carbonic Maceration», μια διαφορετική μέθοδο ερυθρής οινοποίησης κατά την οποία δεν πραγματοποιείται σύνθλιψη των ραγών, αλλά αυτές παραμένουν ως έχουν πάνω στο τσαμπί σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Η δεξαμενή σταδιακά γεμίζει με διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και υπό από αυτές τις συνθήκες έλλειψης οξυγόνου οι φλούδες των σταφυλιών αρχίζουν να ραγίζουν και να ελευθερώνουν σιγά σιγά τον χυμό τους.

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις