Γνωρίστε την τοπική κουζίνα της Άνδρου: Σιροπιαστά γλυκά του κουταλιού, η διάσημη φρουτάλια και ξεχωριστά τυριά

Πλούσια η γαστρονομία της Άνδρου που πέραν της διάσημης «φρουτάλιας» της παραδοσιακής ομελέτας του νησιού, ξεχωρίζει και για τα γλυκά της, κυρίως για τα σιροπιαστά γλυκά του κουταλιού.

Ιδιαίτερα δημοφιλή είναι το καρυδάκι, το τυλιχτό νερατζάκι, το τριαντάφυλλο (ροδοζάχαρη), το βύσσινο, ο μοναδικός ανθός λεμονιάς. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς το παμπιλόνι, που γίνεται από ένα μεγάλο αρωματικό εσπεριδοειδές του νησιού, όπως και το περγαμόντο.

«Διάσημα» είναι και τα αμυγδαλωτά με ανθόνερο, που έχουν μοναδική μυρωδιά και γεύση, τα καλτσούνια με γέμιση καρύδι και μέλι και το παστέλι, που φτιάχνεται από ντόπιο καρύδι και σουσάμι. Οι παστελαριές από την άλλη είναι ξερά σύκα, με τριμένο καρύδι, κανέλα και σουσάμι. Στα ζαχαροπλαστεία του νησιού μπορεί κανείς να βρει σουμάδα, ένα δροσερό ποτό από πικραμύγδαλο το οποίο συνήθως προσφερόταν στους γάμους.

Στους γυναικείους συνεταιρισμούς του νησιού μπορεί να βρει κανείς σπιτικά λικέρ, αλλά και ρακί. Ιδιαίτερο είναι το πότζι, ένας τύπος ρακόμελου (μίγμα από ρακί και μέλι). Παλιότερα για το πότζι χρησιμοποιούσαν ρακί από μούρα, που είναι πιο δυνατό.. Ο επισκέπτης αξίζει να δοκιμάσει το κόκκινο κράσι από την ποικιλία «κουμάρι».

Tα ανδριώτικα τυριά

Η Άνδρος είχε πάντα κτηνοτροφία και σημαντική παράδοση στα τυριά. Στο νησί λειτουργούν μικρές μονάδες, που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας τυριά:

• Η πετρωτή ή αρμεξιά ή Ανάλατη: Λευκό αγελαδινό τυρί φρέσκο, με ημίσκληρη υφή. Ιδιαίτερα νόστιμη και με γεμάτη γεύση τρώγεται σκέτο, συνοδεύει το φαγητό αλλά μπαίνει και σε πίτες και σερβίρεται με ξηρά φρούτα ως επιδόρπιο.
• Βολάκι: Γίνεται από παστεριωμένο αγελαδινό γάλα. Έχει πλούσια, βουτυράτη, γεύση σε σχήμα κώνου και με υφή που θυμίζει μοτσαρέλα. Μπαίνει σε σαλάτες, αλλά τρώγεται και σκέτο με ψωμί. Όταν μείνει αρκετά στο ψυγείο αποκτά σκληρή υφή, υποκίτρινο χρώμα και πικάντικη γεύση. Σκληρό είναι εξαιρετικός μεζές με ρακί. Τριμμένο χρησιμοποιείται στις μακαρονάδες.
• Πικάντικη κοπανιστή: Γίνεται από μυζήθρα που τοποθετείται σε πήλινο δοχείο και ζυμώνεται με αλάτι. Περιοδικά επαναλαμβάνεται η διαδικασία ζυμώματος 3 φορές. Πατώνεται πολύ καλά να μην παίρνει αέρα και στο στόμιο του δοχείου τοποθετείται ένα πανί ποτισμένο στο ξίδι. Το περιεχόμενο είναι έτοιμο μετά από δέκα ημέρες.

Σήμα κατατεθέν η φρουτάλια

Στα φαγητά, «σήμα κατατεθέν» του νησιού είναι η φρουτάλια: ομελέτα, με πατάτες κομμένες σε λεπτές στρογγυλές φέτες, μυρωδικά, ντόπια λουκάνικα και γλίνα (λίπος χοιρινού), που της δίνουν την ιδιαίτερη γεύση. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, που αξίζει να δοκιμάσει κανείς. Για παράδειγμα, φρουτάλια με φρέσκα κουκιά, με κολοκύθια, με αγκινάρες, με κολοκυθοανθούς.

Εκτός από τα εξαιρετικά σπιτικά λουκάνικα με το άρωμα γλυκάνισου, στην Άνδρο μπορεί κανείς να αναζητήσει «λούζες» -καπνισμένα κομμάτια από χοιρινό, μαριναρισμένα σε κόκκινο κρασί με μάραθο και πιπέρι.

Ξεχωριστή θέση στην ανδριώτικη κουζίνα έχει ο «λαμπριάτης», που είναι ένα από τα πιο πλούσια και ευωδιαστά πασχαλινά εδέσματα. Πρόκειται για αρνί με γέμιση από τρία διαφορετικά τυριά, αυγά, ρύζι, δυόσμο και μαϊντανό, που ψήνεται αργά σε ξυλόφουρνο για 8-10 ώρες.

Με πληροφορίες από andros.gr