Τι πρέπει να δοκιμάσετε όταν επισκεφθείτε την περιοχή

Η περιβαλλοντική πολυμορφία της Ξάνθης, προσφέρει πλήθος από ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα που γεμίζουν το τραπέζι μας ενώ διάσημα είναι τα γλυκά της περιοχής, σε αυτό το σταυροδρόμι πολιτισμών και γεύσεων.

Από τα τυροκομικά, το Κασέρι ΠΟΠ Ξάνθης, είναι ιδιαίτερα αγαπητό στη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο παράγεται με την τεχνική της θερμαινόμενης τυρόμαζας, κυρίως από πρόβειο γάλα. Φέτα ΠΟΠ και άλλα λευκά τυριά, γραβιέρα, κεφαλοτύρι, καθώς και βούτυρο, παράγονται επίσης στην ευρύτερη περιοχή.

Στα αλλαντικά, ο καβουρμάς, λέξη τουρκικής προέλευσης απ’ όπου και το «καβουρδίζω», το βασικό αλλαντικό της Θράκης, παρασκευάζεται με κρέας βοδινό, βουβαλίσιο, πρόβειο και χοιρινό. Ψαχνά σιγοβράζουν σε μεγάλες κατσαρόλες για ώρες μέχρι να μαλακώσουν και έπειτα καβουρδίζονται στο λίπος τους. Η χρήση μπαχαρικών ποικίλλει ανάλογα με τον τόπο και τον παραγωγό, μπορεί να απουσιάζει τελείως ή να κάνει έντονη την παρουσία της. Οι τυποποιημένοι καβουρμάδες συσκευάζονται σε κυλινδρική μορφή, οι οικιακές παρασκευές φυλάσσονται σε δοχεία, καλυμμένες με το λίπος τους. Επίσης λουκάνικα πέταλα και απλά, πικάντικο σουτζούκι, φρέσκο ή ωριμασμένο, και διαφόρων ειδών σαλάμια βρίσκονται στις προθήκες των πρατηρίων των τοπικών αλλαντοποιών, που εξάγουν μάλιστα τα προϊόντα τους σε αρκετές χώρες.

Η καλλιέργεια σησαμιού, που μέχρι και τη δεκαετία του ’70 ανθούσε στην περιοχή, αναβιώνει στον Δήμο Αβδήρων και χάρη στη χρήση της ντόπιας ποικιλίας δίνει εξαιρετικής ποιότητας καρπό. Καλλιέργεια δίχως πολλές ανάγκες στο χωράφι, έχει ωστόσο δυσκολίες στη συγκομιδή και τη διαχείριση του προϊόντος, γι’ αυτό και είχε εγκαταλειφθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Οι νέες διατροφικές τάσεις και η στροφή στην κατανάλωση υψηλής διατροφικής αξίας τοπικών προϊόντων, οδήγησε στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος των καλλιεργητών. Παράλληλα, έχει ξεκινήσει την τελευταία δεκαετία να παράγεται ταχίνι από το ντόπιο σουσάμι.

Οι περισσότερες αναφορές στον θρακιώτικο τραχανά αφορούν στη νηστίσιμη εκδοχή του ζυμαρικού. Παρασκευάζεται με φρέσκα λαχανικά και ταχίνι από ντόπιο σουσάμι ενώ συχνά είναι αρκετά καυτερός λόγω της προσθήκης πιπεριάς. Από μικρές μονάδες παράγονται επίσης γλυκός και ξινός τραχανάς, κουσκούς, πλιγούρι, πέτουρα και ουμάτς (τριφτή ζύμη που θυμίζει λευκό τραχανά).

Το πετιμέζι από ζαχαροκάλαμο, άλλοτε βασική γλυκαντική ουσία των αγροτικών οικογενειών τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, κόντεψε να ξεχαστεί τελείως, μέχρι το 2006 που γυναικείος συνεταιρισμός στη Γενισέα ξεκίνησε την αναβίωση τόσο της καλλιέργειας ζαχαροκάλαμου όσο και της παραγωγής του πετιμεζιού. Το οποίο πρωταγωνιστεί σε μια σειρά προϊόντων, κυρίως αλειμμάτων, που παρασκευάζονται εκεί και στα γύρω χωριά.

Παρότι η επαγγελματική μελισσοκομία βρίσκεται στα πρώτα της βήματα, ανέκαθεν υπήρχαν ερασιτέχνες μελισσοκόμοι που παρήγαγαν αρωματικό σκουρόχρωμο μέλι βαλανιδιάς, πεύκου, ελάτης, ανθέων, αλλά και βοτάνων όπως η ρίγανη και το θυμάρι.

Η αναζήτηση άγριων μανιταριών, το κυνήγι της τρούφας, όπως και η καλλιέργεια κάποιων ήμερων ποικιλιών καθιστούν την Ξάνθη μία από τις πιο πλούσιες σε παραγωγή μανιταριών περιοχές. Ανάμεσα στα άγρια μανιτάρια που συναντώνται συχνότερα καταγράφονται το βασιλομανίταρο, γνωστό και ως porcini, το καισαρικό, οι κανθαρίσκοι, το κέρας της Αμάλθειας ή τρομπέτα, το μοσχομανίταρο και ο μαράσμιος, όπως και το νόστιμο άγριο μανιταράκι ή δαχτυλίδι της νεράιδας.

Στα βουνά, οι συλλέκτες συναντούν και τον άγριο κρόκο Ροδόπης από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Μάρτιο, όταν αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια. Ο διαφορετικός αυτός άγριος κρόκος με το χαρακτηριστικό άρωμα, την ιδιαίτερη γεύση και τις θεραπευτικές ιδιότητες συναντάται μόνο στην Ξάνθη και στον Χορτιάτη.

Οι ψαράδες του Πόρτο Λάγος ψαρεύουν κέφαλους και φτιάχνουν αυγοτάραχο που το πωλούν οι ίδιοι. Στην περιοχή αλιεύονται πολλά είδη ψαριών, μαζί με γαρίδες και καραβίδες εξαιρετικής ποιότητας, που σερβίρονται στα εστιατόρια της περιοχής.

Η δεύτερη πιο δυνατή καλλιέργεια σε ολόκληρη την Περιφερειακή Ενότητα -μετά τα καπνά- παραμένει εκείνη του καλαμποκιού, ενώ σταδιακά αναβιώνουν και εκείνες των οσπρίων, με κυρίαρχα τα φασόλια κάθε είδους και τα ρεβίθια.

Στην περιοχή των υγροτόπων της Ξάνθης συναντάμε μεγάλη έκταση με αλυκές, στα βορινά του Πόρτο Λάγος, στην κοινότητα της Νέας Κεσσάνης. Η παραγωγή του αλατιού ξεκινά κάθε χρόνο από τον Μάρτιο – Απρίλιο και ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Το θαλασσινό νερό αντλείται από τη λιμνοθάλασσα τροφοδοτώντας τις λεκάνες (τηγάνια) για να προχωρήσει από εκεί στις υπόλοιπες. Το μικρό βάθος του νερού, η μεγάλη περιεκτικότητα σε φυσικά στοιχεία και οι κλιματολογικές συνθήκες δημιουργούν μια φυσική διαδικασία κρυστάλλωσης του αλατιού. Στη συνέχεια, το αλάτι συγκεντρώνεται σε σωρούς και αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία της πλύσης μεταφέρεται σε υπαίθριες αποθήκες σχηματίζοντας τεράστιους κωνικούς, κατάλευκους αλατοσωρούς.

Από τον κατάλογο γεύσεων της Ξάνθης δεν λείπουν φυσικά και τα γλυκά. Σεκέρ παρέ και καζάν ντιπί, κάθε είδους σιροπιαστά με καρύδια ή με φιστίκι, όπως μπακλαβαδάκια, κανταΐφια, σαραγλί, αλλά και σουτζούκ λουκούμ με μούστο και καρύδια συναντιούνται με τις δυτικότροπες σοκολατένιες καριόκες, τα σοκολατένια «ανώμαλα» και τα νουγκά. Τέλος η Ξάνθη φημίζεται για τον φρεσκοκομμένο, βαρύ και αρωματικό ελληνικό καφέ καθώς και τον ντοντουρμά, το πολίτικο παγωτό που μοσχοβολάει σαλέπι.

Με πληροφορίες από visitgreece.gr

Πηγή φωτογραφίας: pixabay

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις