Μελομακάρονα και κουραμπιέδες είναι δύο λέξεις που για τους Έλληνες ενσαρκώνουν τα ίδια τα Χριστούγεννα

Τα δύο παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και υπάρχουν σχεδόν σε κάθε τραπέζι. Αλλά από που πήραν το όνομά τους τα μελομακάρονα και  οι κουραμπιέδες; Η ετυμολογία του μελομακάρονου μπορεί να θυμίζει τα ιταλικά μακαρόνια ή τα γαλλικά αμυγδαλωτά, αλλά η πραγματική προέλευσή του ανάγεται στην αρχαία Ελλάδα.

Από που πήραν το όνομά τους τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες;

Η λέξη προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική λέξη «Μακαρωνία», η οποία ήταν το γεύμα μετά από κηδείες! Βασιζόταν σε ζυμαρικά και σήμαινε ότι ο αποθανών ήταν ευλογημένος, χαρούμενος και τυχερός. Η Μακαρόνια, με τη σειρά της, προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «μακαρία», που ήταν ένα κομμάτι ψωμί που είχε το σχήμα του σύγχρονου μελομακάρονου. Αυτό προσφερόταν επίσης μετά από κηδεία.

Αργότερα, όταν τα μακαρία βουτήχτηκαν στο μέλι, το κομμάτι του ψωμιού ονομάστηκε μελομακάρονο. Αυτό τελικά έγινε το πιο δημοφιλές γλυκό που καταναλώθηκε το δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας έτρωγαν επίσης αυτή τη λιχουδιά αλλά τους έδωσαν το όνομα «φοινίκια». Οι Ρωμαίοι, και αργότερα ο ιταλικός λαός, άλλαξαν το όνομα σε maccarone, το οποίο τελικά κατέληξε να σημαίνει ζυμαρικά όπως τα ξέρουμε σήμερα. Από τον Μεσαίωνα και μετά, η λέξη και το γλυκό εξαπλώθηκε στη Γαλλία και την Αγγλία. Στη Γαλλία έγινε «macaroon», ένα γλυκό με γεύση αμύγδαλο.

Οι κουραμπιέδες, προέρχονται από την Τουρκία, όπου ονομάζονται κουραμπιέ. Στην τουρκική ετυμολογία η λέξη προέρχεται από τη ρίζα «kuru» (ξηρό) και «biye» (μπισκότο).  Η λέξη “μπισκότο” σχηματίστηκε τον Μεσαίωνα, μια παράγωγη του λατινικού “bis-cuit”, που σημαίνει ψημένο δύο φορές.  Η τεχνική του διπλού ψησίματος, όπως αποδεικνύεται και στα σύγχρονα μπισκότα, τα κάνει πολύ στεγνά για να μην χαλάσουν γρήγορα. Παλιότερα, τα μπισκότα φτιάχνονταν για να διαρκούν πολύ για να μπορούν οι στρατιώτες και οι ναυτικοί να τα πηγαίνουν στη θάλασσα ή να τα φάνε στις εκστρατείες τους.

Η λατινική εκδοχή του μπισκότου ταξίδεψε στην Ασία με τους Ενετούς ναυτικούς και εμπόρους. Στο δρόμο προς τα εκεί, η λατινική λέξη αλλοιώθηκε σε «biya/biye» και «qura/kuru» (στεγνό στα τουρκικά), σχηματίζοντας τη λέξη kurabiye.

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις