Αν καλούσαμε για δείπνο μερικά από τα σημαντικότερα μυαλά της αρχαίας Ελλάδας, σίγουρα θα τους εκπλήσσαμε με τον πλούτο και την ποικιλία των φαγητών που θα τους προσφέραμε.

Της Αμαλίας Σοφιανοπούλου

Αυτό συμβαίνει γιατί πολλά από τα σημερινά τρόφιμα ήταν εντελώς άγνωστα στην εποχή τους, ενώ οι διατροφικές μας συνήθειες διαφέρουν σημαντικά από την αρχαιότητα.

Πρώτα από όλα, αντίθετα με όσα υποστηρίζουν οι σύγχρονοι διατροφολόγοι για τα οφέλη ενός πλούσιου πρωινού, οι αρχαίοι Έλληνες ξεκινούσαν τη μέρα τους με ένα πολύ απλό γεύμα, που περιελάμβανε λίγο κριθαρένιο ψωμί, βουτηγμένο σε άγλυκο κρασί, μαζί με ελιές και σύκα.

Ένα άλλο συνηθισμένο πρωινό ήταν ο «κυκεώνας», ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι, αρωματισμένο με δυόσμο ή θυμάρι, το οποίο πίστευαν ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες.

Οι αρχαίοι έδειχναν ιδιαίτερη προτίμηση στο χοιρινό και το μοσχάρι, ενώ σπάνια έτρωγαν κατσίκι και αρνί. Τους άρεσε επίσης το κυνήγι, ειδικά τα ορτύκια και τα ελάφια. Αγαπούσαν όμως και τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρήτες τρώνε από την εποχή του Μίνωα την εποχή του Χαλκού. Μπορεί τα φρούτα και τα λαχανικά να έπαιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθημερινή τους διατροφή, αλλά δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ποικιλία όσο σήμερα.

Φρούτα όπως πορτοκάλια, μανταρίνια, ροδάκινα και μπανάνες μπορεί να μην υπήρχαν, αλλά τα αχλάδια, τα ρόδια, τα μήλα, τα σύκα, τα μούρα, τα κεράσια και τα δαμάσκηνα είχαν μεγάλη ζήτηση. Όσο για τα λαχανικά, οι Αθηναίοι τα καλλιεργούσαν στους κήπους τους και είχαν ιδιαίτερη αγάπη για το μαρούλι, τα αγγούρια, τον αρακά, τις αγκινάρες, το σέλινο, τον άνηθο και τη μέντα.

Τα μανιτάρια, ο μάραθος, τα σπαράγγια, ακόμη και οι τρυφερές τσουκνίδες ήταν περιζήτητα σε ποτάμια και χωράφια. Είχαν μεγάλη αγάπη και για το ψωμί, αφού έφτιαχναν διάφορα είδη, μεταξύ των οποίων λαγάνα, σιμιγδαλένιο, ψωμί από χοντρό αλεύρι και ψωμί από κεχρί.

Τα ράφια της κουζίνας ενός αρχαίου ελληνικού νοικοκυριού έπρεπε πάντα να είναι εφοδιασμένα με διάφορα μπαχαρικά και καρυκεύματα, όπως ρίγανη, βασιλικό, δυόσμο, θυμάρι, κάρδαμο, κόλιανδρο, κάπαρη και σουσάμι.

Τα περισσότερα πιάτα ήταν πολύ ελαφριά καθώς ψήνονται στο φούρνο ή στη σούβλα, ενώ το ίδιο ίσχυε και για τα γλυκά, καθώς δεν υπήρχε ζάχαρη και κακάο, τα έφτιαχναν από αλεύρι, αποξηραμένα ή φρέσκα φρούτα και μέλι.

Κάθε γεύμα συνοδευόταν φυσικά με κρασί, ενώ από το τραπέζι δεν έλειπε ποτέ το ελαιόλαδο, το οποίο οι Αθηναίοι θεωρούσαν δώρο της θεάς Αθηνάς.

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις