Τι αναφέρει στο FoodLife για το μέλλον του κλάδου ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Βιοκαλλιεργητών Αλόης, Μισαήλ Κουγιουμτζίδης

Της Κωνσταντίνας Χελιδώνη

Χιλιάδες τόνοι ελληνικής αλόης μένουν αναξιοποίητοι στο χωράφι, λόγω της έλλειψης μεταποιητικών μονάδων στην Ελλάδα, αλλά και της απουσίας σαφές νομοθετικού πλαισίου. Σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου, πάνω από 70% μένει αδιάθετη στο χωράφι, με την αλόη βέρα να είναι ένα ακόμη προϊόν από τα ελληνικά είδη που θα μπορούσαν να επιφέρουν υψηλή προστιθέμενη αξία στον αγροτικό τομέα, ωστόσο μένει στα αζήτητα, καθώς δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές τόσο για την παραγωγή όσο και για την μεταποίησή του. «Η κατάσταση στον κλάδο μας είναι αρκετά δύσκολη. Πριν από δύο χρόνια οι καλλιεργητές αλόης στην Ελλάδα ήταν περί τους 500 και σήμερα δεν ξεπερνούν τους 150 ενώ τα καλλιεργήσιμα στρέμματα είναι περίπου 500» δηλώνει στο FoodLife, ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Βιοκαλλιεργητών Αλόης, Μισαήλ Κουγιουμτζίδης.

Ελληνική αλόη: Πληγή… οι εξαγωγές

Τα προβλήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα κάνουν τους παραγωγούς να βλέπουν τις εξαγωγές ως ένα πολύ μακρινό στόχο εάν δεν οργανωθούν και δεν υπάρξουν οι κατάλληλες προδιαγραφές για την προώθηση της αλόης. Μάλιστα, αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι οι ελάχιστες εξαγωγές με ελληνική αλόη που πραγματοποιούνται κατευθύνονται προς την Γερμανία και την Αυστρία, χώρες με μηδενική παραγωγή αλόης. «Τα στρέμματα που καλλιεργούνται βρίσκονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους στη Κρήτη και ακολουθεί η Πελοπόννησος» περιγράφουν οι ίδιες πηγές.

Κερδίζει έδαφος στο εξωτερικό

Όσον αφορά τον παγκόσμιο χάρτη, η αλόη βέρα γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια κυρίως λόγω της μεγάλης ζήτησης που υπάρχει στον τομέα της κοσμετολογίας, της φαρμακευτικής και των συμπληρωμάτων διατροφής. Εκτιμάται ότι σε παγκόσμιο επίπεδο διακινούνται πάνω από 65.000 τόνοι αξίας μεγαλύτερης από 1,5 δισ. ευρώ. Η κύρια παραγωγή αλόης που ξεπερνά το 40% γίνεται στην Αμερική και κυρίως στο Μεξικό, ακολουθεί η Ινδία, η Αφρική ενώ στην Ευρώπη ανήκει μόλις το 2% της παγκόσμιας παραγωγής. Η Ισπανία διαθέτει το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγής αλόης, εκτάσεις υπάρχουν στη νότια Γαλλία και λιγότερες διαθέτει η Ιταλία και η Ελλάδα. «Οι προοπτικές εξαγωγών ως πρώτη ύλη σε βιομηχανίες καλλυντικών και φαρμακοβιομηχανιών είναι τεράστιες. Εννοείται όμως ότι το τελικό προϊόν θα πρέπει να ικανοποιεί τις υψηλότερες προδιαγραφές που σημαίνει υψηλή τεχνολογία και τεχνογνωσία μεταποίησης και επεξεργασίας. Το βασικότερο είναι ότι η Ελλάδα έχει ένα εξαιρετικό κλίμα, το οποίο είναι ευνοϊκό για την παραγωγή προϊόντων που δεν καλλιεργούνται σε άλλες χώρες ή δεν έχουν την ίδιο ποιότητα. Πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτές τις συνθήκες και η πολιτεία να γίνει αρωγός των παραγωγών» περιγράφει κ. Κογιουμτζίδης.

Διαβάστε επίσης:

Το ελληνικό σαλάμι σύκου που κατακτά τον κόσμο

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις