Γιατί οι Αρχαίοι Έλληνες αναμείγνυαν το κρασί με θαλασσινό νερό;

Η ανάμειξη κρασιού και θαλασσινού νερού μπορεί να ακούγεται περίεργη, αλλά είναι μια πρακτική οινοποίησης που χρονολογείται από την Αρχαία Ελλάδα και αργότερα υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους. Το θαλασσινό νερό δίνει στο κρασί μια περίεργη αλατότητα που αναμιγνύεται με τη γλυκύτητα του σταφυλιού και παράγει μια λεπτή γεύση ενώ ταυτόχρονα διατηρεί το κρασί περισσότερο.

Επιπλέον, θα μπορούσε κανείς να πει ότι καθώς μια πρέζα αλάτι ενισχύει τη γεύση σχεδόν όλων των φαγητών, το ίδιο κάνει και για ένα ποτήρι κρασί. Η συγκεκριμένη πρακτική συνεχίζεται στο πέρασμα των αιώνων, αν και είναι λίγοι οι οινοποιοί που την ακολουθούν σήμερα.

Η ανάμειξη κρασιού και θαλασσινού νερού συναντάται στην αρχαία ελληνική παράδοση

Η αρχαία Ελλάδα είχε μακρά παράδοση στην παραγωγή κρασιού, στην οινοποσία και στην οινοπωλήσεις χάρη στο ιδανικό ηλιόλουστο κλίμα, το βραχώδες έδαφος και την ιστορία του θαλάσσιου εμπορίου της.

Οι αρχαίοι Έλληνες έπιναν κρασί αναμειγνύοντάς το με νερό, συνήθως σε αναλογία 1:3 (ένα μέρος κρασί προς τρία μέρη νερό). Είχαν ειδικά δοχεία για την ανάμειξη και την ψύξη της σπονδής.

Η κατανάλωση κρασιού που δεν αναμιγνύονταν με νερό (άκρατος οίνος) θεωρούνταν βάρβαρη. Τέτοιο κρασί χωρίς νερό χρησιμοποιήθηκε μόνο ως φάρμακο για τους αρρώστους ή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ως τονωτικό. Σύμφωνα με γραπτά που βρέθηκαν, οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν κρασί αναμειγνύοντας 50 μέρη μούστου με ένα μέρος θαλασσινού νερού. Πολλοί πίστευαν ότι αυτή η μέθοδος οινοποίησης είχε αναπτυχθεί από τον Διόνυσο, τον θεό του κρασιού, όπως αποδεικνύεται από τον μύθο ότι όταν απειλήθηκε από τον μυθικό βασιλιά της Θράκης Λυκούργο, βρήκε καταφύγιο στη θάλασσα.

Η πρώτη ιστορική αναφορά των αρχαίων Ελλήνων οινοποιών που προσθέτουν θαλασσινό νερό στο κρασί εμφανίζεται στα γραπτά του Ρωμαίου ιστορικού, Κάτωνα του Πρεσβύτερου (234 έως 149 π.Χ.). Οι οινοποιοί της Κω στο Αιγαίο ήταν γνωστό ότι πρόσθεταν θαλασσινό νερό στα κρασιά τους για να τα διατηρήσουν.

Ο Κάτων ο Πρεσβύτερος δίνει λεπτομέρειες για την πρακτική, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής θαλασσινού νερού μακριά από την ακτή όταν η θάλασσα είναι ήρεμη, έτσι ώστε το νερό να έχει τη βέλτιστη περιεκτικότητα σε αλάτι.

Οίνος Θαλασσίτης

Ο οίνος Θαλασσίτης, που σημαίνει «κρασί της θάλασσας» στα ελληνικά, είναι μια συγκεκριμένη ποικιλία λευκού κρασιού που παράγεται από το ασύρτικο σταφύλι, που παράγεται μόνο στη Σαντορίνη.

Ο Θαλασσίτης παράγεται από αμπελώνες σε βραχώδεις πλαγιές και έχει πολύ χαρακτηριστική γεύση όπου τα εσπεριδοειδή αναμειγνύονται με μια λεπτή γεύση ορυκτών. Έπειτα, υπάρχει ο ελάχιστα γνωστός, αλλά διάσημος στους κύκλους των οινογνωσίας, Thalassitis Submerged. Πρόκειται για το ιδιαίτερο Σαντορινιώτικο κρασί που παλαιώνει για πέντε χρόνια σε βάθος 25 μέτρων στην ανοιχτή θάλασσα. Αυτό το εξαιρετικό κρασί έχει μια καπνιστή, αρωματική διάσταση με μια νότα υδρογονανθράκων. Η γεύση του έχει μαλακώσει χωρίς απολύτως κανένα σημάδι οξείδωσης.

Διαβάστε επίσης: 

Ακολουθήστε το foodlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις