Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή η λιχουδιά αυτή πρωτοεμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1989 στη συνοικία Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου, όταν η Χέρτα Χόιβερ, ιδιοκτήτρια τοπικού «ταχυφαγείου», πειραματιζόταν με νέες γεύσεις για να σκοτώσει την ώρα της. Εκεί εμπνεύστηκε την περίφημη σάλτσα με ντομάτα, κάρυ, σάλτσα Worcestershire και άλλα μπαχαρικά.
Άλλοι πάλι λένε ότι κάποια στιγμή δημιούργησε την σάλτσα με κάρυ από σύμπτωση ή μάλλον από ανάγκη, γιατί της είχε τελειώσει η μουστάρδα και άρχισε να αυτοσχεδιάζει. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, το 2003 η δημοτική αρχή του Βερολίνου τίμησε την Χέρτα Χόιβερ με ειδική πλακέτα στον χώρο, όπου βρισκόταν το κατάστημά της.
Ο συγγραφέας Ούβε Τιμ ισχυρίζεται ωστόσο ότι ήδη από το 1947 είχε δοκιμάσει λουκάνικο με σάλτσα κάρυ στο Αμβούργο. Στο βιβλίο του «Η ανακάλυψη του Currywurst», που κυκλοφόρησε το 1993, ο Τιμ κάνει λόγο για μία άλλη μαγείρισσα, την Λένα Μπρίκερ, που υποτίθεται ότι έπεσε από τις σκάλες κρατώντας στο ένα χέρι το κάρυ και στο άλλο μία σάλτσα κέτσαπ κι έτσι οι δύο γεύσεις αναμείχθηκαν τυχαία. Φαίνεται πάντως ότι η Λένα Μπρίκερ ήταν προϊόν μυθοπλασίας και όχι υπαρκτό πρόσωπο.
Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, το 2003 η δημοτική αρχή του Βερολίνου τίμησε την Χέρτα Χόιβερ με ειδική πλακέτα στον χώρο, όπου βρισκόταν το κατάστημά της.
Ο συγγραφέας Ούβε Τιμ ισχυρίζεται ωστόσο ότι ήδη από το 1947 είχε δοκιμάσει λουκάνικο με σάλτσα κάρυ στο Αμβούργο. Στο βιβλίο του «Η ανακάλυψη του Currywurst», που κυκλοφόρησε το 1993, ο Τιμ κάνει λόγο για μία άλλη μαγείρισσα, την Λένα Μπρίκερ, που υποτίθεται ότι έπεσε από τις σκάλες κρατώντας στο ένα χέρι το κάρυ και στο άλλο μία σάλτσα κέτσαπ κι έτσι οι δύο γεύσεις αναμείχθηκαν τυχαία. Φαίνεται πάντως ότι η Λένα Μπρίκερ ήταν προϊόν μυθοπλασίας και όχι υπαρκτό πρόσωπο.
Την «πατρότητα» του λουκάνικου με κάρυ διεκδικεί όμως και ο πρίγκηπας Αλέξανδρος τσου Σάουμπουργκ Λίπε, από την περιφέρεια του Ανοβέρου. Ισχυρίζεται ότι την συνταγή επινόησε στο ανάκτορό του το 1946 ένας μάγειρας, προς τέρψη των αξιωματικών από τη Μεγάλη Βρετανία, που σύχναζαν στην κουζίνα του, την εποχή εκείνη.
30 Απριλίου του 2010 έγραφε το ημερολόγιο, όταν μία εταιρεία επίπλων κουζίνας στην πόλη Βόλφενμπουτελ παρουσίασε στη δημοσιότητα ένα γιγαντιαίο λουκάνικο μήκους 320 μέτρων και βάρους 175,2 κιλών, συνοδευόμενο από σάλτσα 95 κιλών. Με αυτόν τον τρόπο η εταιρεία εξασφάλισε, αν μη τι άλλο, μία εγγραφή στο Βιβλίο Γκίνες.
Πηγή: DW
